W tym roku, w 100-rocznicę obchodów uzyskania Niepodległości przez Polskę, podczas Narodowego Czytania będzie czytane „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego. Jest to ostatnia powieść pisarza, która została opublikowana w 1924 roku.
Żeromski przez całe życie twórcze wierzył w niepodległość Polski. Kiedy w końcu nadeszła, powitał ją z wiarą, że oto spełniły się nadzieje wielu pokoleń i jego własne o potędze i szczęściu tragicznie doświadczonego narodu. Dlatego po roku 1918, już od początków kształtowania się polskiej państwowości, Żeromski włączył się do jej budowy. Znalazło to wyraz w wyjątkowo obfitej twórczości i publicystyce. W mającej postulatywny charakter publicystyce Żeromski proponuje liczne projekty reform, pomysły przedsięwzięć służące poprawie bytu w Polsce. Zabiera głos w sprawach ekonomicznych, społecznych i kulturalnych. W swoją twórczość wpisywał marzenie o Polsce niepodległej i sprawiedliwej. W takiej atmosferze obaw, niepokojów i rozczarowań rodził się pomysł napisania powieści, której zasadniczym celem był o zobrazowanie problemów Polski w pierwszych latach niepodległości.
Spośród utworów, które najwnikliwiej i najpełniej usiłowały odsłonić prawdę o Polsce tamtych lat wymienić należy, obok „Przedwiośnia”, Jana Kadena – Bandrowskiego „Generała Barcza” i „Czarne skrzydła”, Zofii Nałkowskiej „Romans Teresy Hennert” oraz Andrzeja Struga „Pokolenie”.
Autor: Agnieszka Krawczak
Biblioteka Belsk Duży