Przyrzeczenie Harcerskie to przysięga składana przez harcerzy podczas otrzymywania krzyża harcerskiego. Jest odwołaniem do podstawowych zasad obowiązujących w harcerstwie: służby, samodoskonalenia oraz braterstwa. To najważniejszy moment w życiu każdego harcerza.
Tradycyjnie, w ważnych dla pamięci o Tych, którzy polegli w wierze, ze Polska będzie kiedyś wolna oraz patronów Szczepu, składają je harcerze i harcerki z Belska Dużego. Miejscami tymi są: Skowronki, Monte Cassino, Loreto, Bolonia, Mauthausen.
W tym roku podczas uroczystości 73. rocznicy wyzwolenia KZ Mauthausen-Gusen przy polskim pomniku złożyli je: Natalia Lewandowska, Julia Gniadzik, Jakub Maciejczyk.
Swoje Przyrzeczenie podczas wyprawy upamiętniającej 74. rocznicę zdobycia Monte Cassino składali: Różna Kucman, Kacper Dąbrowski, Oliwia Warulik, Maja Warulik, Natalia Pawlak, Grzegorz Woźniak, Jan Korczak i Julia Zuzga.
Odbyło się ono w pięknej scenerii Cmentarza Polskiego w Loreto. Zostało poprzedzone gawędą „o harcerzu, żołnierzu, generale Władysławie Andersie”, którą u stóp Pomnika-Ołtarza wygłosił członek Komendy Chorągwi Mazowieckiej druh phm Maciej Robak.
Przy wypowiadaniu roty Przyrzeczenia harcerze pamiętają między innymi za słowami Stefana Mirowskiego – Przewodniczącego ZHP, że:
MAM SZCZERĄ WOLĘ, to znaczy dobrowolnie, bez niczyjego nakazu, ez żadnego przymusu, CAŁYM ŻYCIEM, ze wszystkich sił mego ducha, z całego serca, wykorzystując wszystkie dane mi możliwości PEŁNIĆ SŁUŻBĘ BOGU, który stanowi uosobienie najwyższych ideałów, takich jak miłość, prawda, dobro, sprawiedliwość, wolność, piękno, przyjaźń i braterstwo, wiara, nadzieja. Ideały te łączą wszystkich ludzi dobrej woli, niezależnie od pochodzenia, narodowości, wyznania, wywodzą się z norm moralnych opartych na uniwersalnych, etycznych i kulturowych tradycjach chrześcijaństwa. Wyznawany przeze mnie system wartości kształtuję samodzielnie podążając w kierunku wskazanym przez Prawo Harcerskie.
Pragnę służyć POLSCE, ojczyźnie moich przodków, o której honor, niepodległy byt, tradycje i kulturę walczyli czynem i słowem, którą otrzymałem w spadku jako bezcenną wartość mego pokolenia, którą z całym jej bogactwem duchowym i materialnym mam przekazać moim następcom. Stale poszerzam świat mych myśli i uczuć, wierny zasadzie, że więcej wiedzieć, to głębiej pokochać. Szanuję prawa innych państw i narodów.
Chcę NIEŚĆ CHĘTNĄ POMOC BLIŹNIM nie tylko wtedy, gdy o pomoc proszą, ale zawsze wtedy, gdy czujnym okiem dostrzegę, że na drodze mego życia stanął ktoś, kto potrzebuje pomocy, opieki, wsparcia, pocieszenia.
Mam BYĆ POSŁUSZNYM PRAWU HARCERSKIEMU, chcę, by Ono było zawsze wskazówką mego postępowania, by ono decydowało zawsze o zgodności moich myśli, słów i uczynków.
Moje Przyrzeczenie nie jest przysięgą ani ślubowaniem. Przestrzeganie Prawo Harcerskiego jest sprawą mego honoru i źródłem radości, „wędrówką ku szczęściu”. Za wypełnienie Przyrzeczenia odpowiadam przed własnym sumieniem.
